من به قدقامت یاران نرسیدم ای کاش
لااقل رکعت آخر به جماعت برسم
محمدمهدی سیار ۱ تیر ۱۳۶۲ در زاهدشهر فسا به دنیا آمد. او دارای مدرک دکترای فلسفه از دانشگاه تربیت مدرس و دانش‌آموخته کارشناسی ارشد الهیات با گرایش فلسفه در دانشگاه امام صادق است. وی از سال ۱۳۸۷ در دانشگاه امام‌صادق (ع)، دروس ادبیات و منطق را تدریس می‌کند.
سیار نخستین کتاب خود را در سال ۱۳۸۸ با عنوان بی‌خوابی عمیق در انتشارات سوره مهر منتشر کرد که مجموعه‌ای است از اشعار فارسی در قالب‌های کلاسیک، سپید، و نیمایی. در سال ۱۳۸۹، او مجموعه غزل‌های خود را در انتشارات فصل پنجم با نام حق‌السکوت به چاپ رساند و با این کتاب توانست جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را در دوره بیست و نهم آن به دست آورد. سیار اساسا شاعری غزل‌سراست که در دیگر قالب های شعری (نظیرِ رباعی، دوبیتی، ترانه، نیمایی و سپید) هم شعر سروده است.
به نوشته محمدکاظم کاظمی، شاعر و منتقد ادبی، «سیار شاعری است خلاق و مضمون‌آفرین. کمتر شعری از او را می‌توان یافت که خالی از هنرمندی‌های خاص بیانی و تصویری باشد. این هنرمندی‌ها، نه در سطح زبان و تصویر، بلکه در درون‌مایه شعر رخ می‌نماید. و این آشنایی‌زدایی، البته ریشه در جای دیگری دارد و آن، وجود نوعی طنز ملیح در کار شاعر است.
او مجموعه شعر رودخوانی، شامل اشعار نیمایی و کلاسیک، را در سال ۱۳۹۳ در انتشارات شهرستان ادب منتشر کرده است و در سال 97 مجموعه رباعی های خود را با عنوان یاددآوری در همین انتشارات به چاپ رساند که با استقبال وسیع مخاطبان شعر همراه شد.
جوایز :
- کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، در بخش ادبیات، سال ۱۳۸۹ برای کتاب حق‌السکوت
- سرو بلورین جشنواره شعر فجر، بخش کلاسیک (سنتی) در سال ۱۳۸۷ برای کتاب بی‌خوابی عمیق
- کتاب فصل در زمستان سال ۱۳۸۹ برای کتاب حق‌السکوت
- سومین دوره کتاب سال شعر جوان (جایزه قیصر امین‌پور) در سال ۱۳۸۸ برای کتاب بی‌خوابی عمیق)
- جایزه گام اول در سال ۱۳۸۸ برای کتاب بی خوابی عمیق